زمان تقریبی مطالعه: 12 دقیقه
اهمیت نقش پدر در تربیت فرزندان
نقش پدر در تربیت فرزندان مانند مادر از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است به صورتی که به عنوان ستونهایی برای رشد عاطفی کودک محسوب میشود. نقش پدر به عنوان یک محافظ عمیقاً در وجود او نهفته است. او به عنوان یک سپر استوار عمل میکند و با پشتکار از عزیزانش در برابر آسیبها و ناملایمات، چه جسمی و چه عاطفی محافظت میکند. پدران به صورت غریزه ذاتی، امنیت و رفاه خانواده خود را در اولویت قرار میدهند و دنبال این هستند که همیشه فرزندانشان احساس امنیت و محافظت داشته باشد. تاثیر پدر در تربیت فرزندان و نقش او در زندگی ما با کلمات قابل توضیح نیست. حضور تزلزل ناپذیر و چشم بیدار آنها حس ثبات و اطمینان را در افراد برانگیخته میکند و پناهگاهی امن در دنیایی غیر قابل پیشبینی را ایجاد میکند.
فداکاری بیدریغ پدر برای برآوردن نیازهای مالی خانواده گواهی واقعی بر تعهد، عشق تزلزل ناپذیر و عزم او برای فراهم کردن محیطی پایدار و پرورش دهنده است. مسئولیتهای یک پدر پایانناپذیر است. آنها خستگیناپذیر کار میکنند، اغلب فداکاری میکنند و دست از آرزوهای خود میکشند تا اطمینان حاصل کنند که عزیزانشان زندگی راحت و مطمئنی دارند. تلاش آنها نه تنها نیازهای مادی را تأمین میکند، بلکه ارزش سختکوشی، پشتکار و مسئولیتپذیری را به فرزندانشان آموزش میدهند.
نقش پدر در تربیت کودک
پدری تجربهای عمیق و دگرگونکننده است که فراتر از پیوندهای بیولوژیکی است. تأثیر پدر در تربیت فرزندان، نقشی محوری است به صورتی که زندگی فرزندانشان را شکل میدهند و تأثیری ماندگار بر رشد آنها میگذارند. راهنمایی و حضور پدر غیر قابل جایگزین است و پایهای قوی برای شکوفایی فرزندانشان ایجاد میکند. حتماً برای شما هم این سؤال پیش آمده که نقش پدر در تربیت فرزندان چه میزان است؟ و چگونه یک پدر میتواند در امر تربیت مشارکت کند؟ در ادامه فعالیتهایی که پدر میتواند برای ایفای بهتر نقش پدر در تربیت فرزندان انجام دهد را برای شما ذکر کردهایم.
وقت گذراندن پدران با فرزندان
تربیت فرزندان شاد و سالم کار سختی است. زمانی که پدرها با فرزندان خود برای ساعاتی وقت میگذرانند پیوند عاطفی عمیقی بین پدر و فرزند ایجاد میشود که بسیاری از مسائلی که میخواهند به فرزندان خود آموزش دهند را از این طریق بسیار راحت میتوانند انتقال دهند.
تأثیر پدر بر تربیت کودک به عنوان الگو
پدرها این را بدانید که چه بخواهید و چه نخواهید الگویی برای فرزند خود هستید. نقش پدر در زندگی و تربیت فرزند دختر با پسر متفاوت است. رابطه پدر و دختری اگر بر اساس عشق، بخشش و محبت باشد دختر میآموزد که شایسته احترام از طرف پسرها است و به خوبی میآموزد که در زندگی متأهلی باید به دنبال چه چیزی باشد. نحوه رابطه پدر و پسری هم مسئولیتپذیری، فروتنی و مسائل اخلاقی زیادی را به پسر آموزش میدهد.
آموزش انضباط با عشق و فرزندپروری مثبت
مهمترین تأثیر پدر بر تربیت کودک آموزش انضباط و قوانین است. چون در نظام خانواده پدرها معمولاً منبع قدرت هستند؛ بنابراین نقش پدر در تربیت فرزندان بسیار تأثیرگذار است. پدرها قوانین و انضباط را با آرامش و عشق میتوانند به فرزندان خود آموزش دهند و سبک فرزندپروری مثبت را در پیش گیرند
پدر به عنوان معلم فرزندان
از جمله مهمترین نقش پدر در تربیت فرزندان آموزش درستی و نادرستی است شما باید فرزندانتان را تشویق کنید تا بهترین کاری که میتوانند را انجام دهند. بر آنها نظارت داشته باشید و مراقب باشید که فرزندانتان انتخابهای خوبی داشته باشند. شما میتوانید از مثالهای روزمره برای کمک به کودکان در یادگیری درسهای اساسی زندگی استفاده کنید.
غذا خوردن با یکدیگر
بخش مهمی از زندگی سالم خانوادگی، پیوند در زمان غذا خوردن است. زمان غذا خوردن که همه اعضای خانواده کنار یکدیگر هستند به بچهها این فرصت را میدهد که در مورد کاری که انجام میدهند و برنامه خود صحبت کنند. همچنین زمان خوبی برای پدران است که به فرزندان خود گوش دهند. این ساختاری را برای خانوادهها فراهم میکند تا هر روز با هم باشند.
گوش دادن به فرزندان
برای ایجاد تأثیر پدر بر تربیت کودکان، پدران باید با فرزندان خود درباره مسائل مختلف گفتوگو کنند. درباره موضوعات مهمی که در زمانی نوجوانی برای آنها پیش میآید با آنها صحبت کنند و سخنان آنها را بدون قضاوت با دقت گوش دهند. برای گوش دادن به ایدهها و مشکلات فرزندتان وقت بگذارید.
احترام گذاشتن پدر به مادر
والدینی که به یکدیگر احترام میگذارند محیط امن و آرامی را برای فرزندان خود فراهم میکنند و از تنشها جلوگیری میکنند. وقتی بچهها میبینند والدین با احترام به یکدیگر برخورد میکنند، بیشتر احساس میکنند که آنها نیز پذیرفته شدهاند و در رابطه پدر و فرزند قابل احترام هستند.
آیا رابطه پدر و دختر با رابطه پدر و پسر فرق دارد؟
نقش پدر در تربیت فرزندان چه دختر و چه پسر حیاتی است. پدران ممکن است متوجه این موضوع نباشند، اما با پسران و دختران خود یکسان رفتار نمیکنند. این واقعیت که والدین در رفتارشان با فرزندانشان تفاوت جنسیتی دارند، ممکن است تعجبآور باشد. تحقیقاتی که در زمینه نوع و تفاوت رابطه پدر و پسری با رابطه پدر و دختری انجام دادهاند به این نتیجه رسیدهاند که پدران بیشتر به نیازهای فرزند دخترشان توجه میکنند و به نیازهای آن پاسخ میدهند، در این رابطه بیشتر درباره احساسات صحبت میکنند و بیشتر برای بچههایشان آواز میخوانند، در حالی که رابطه پدر و پسری اینگونه است که بیشتر درگیر بازیهای خشن هستند. علاوه بر این، پدران از زبان تحلیلی بیشتری در رابطه با دختران خود استفاده میکنند، در حالی که آنها از زبان موفقیت محور، کلماتی مانند «مغرور» و «برنده» در هنگام صحبت با پسرانشان استفاده میکنند.
نقش پدر در تربیت فرزندان پسر
پسرها بعد از سن 6 سالگی پدر خود را الگوی مردانگی قرار میدهند و رفتارهای مردانه را از پدر خود میآموزند و دوست دارند بیش از قبل با پدرانشان وقت بگذرانند. کیفیت و نحوه تعامل آنها با پدرشان بر تصویری که از خودشان دارند، بسیار اثر میگذارد آنها دوست دارند باعث غرور پدرشان شوند. زمانی که شما پدران در برخورد با فرزند پسرتان رفتار حمایتگرانه از خود نشان دهید و با او مهربان باشید، به او احساس اعتماد به نفس میدهید و بر رشد اجتماعی آن تأثیر زیادی میگذارید. همان گونه که در مطلب بالاتر گفته شد رابطه قوی و محبت آمیز بین پدر و پسر، به پسر این امکان را میدهد که اهمیت رفتار صحیح با دیگران، احترام، صداقت، فروتنی و مسئولیتپذیری را نیز یاد بگیرد.
نقش پدر در تربیت فرزندان دختر
رابطه پدر و دختری میتواند نقش اساسی در رشد روانی دختران داشته باشد. در واقع، دختران با احساسی سالم از شخصیت خود بزرگ خواهند شد زمانی که پدرها در زندگی دخترانشان حضور دارند. وقتی با دخترتان ارتباط برقرار میکنید، تأثیر مثبت آن میتواند بسیار قابل توجه باشد. تحقیقات روانشناختی متعددی نشان میدهد که روابط امن و محبت آمیزی دختران با پدران باعث میشود که:
به احتمال زیاد دختران تحصیلات عالی را دنبال میکنند
نسبت به خود احساس بهتری دارند
نمرات بهتری در مدرسه کسب میکنند
به طور کلی در روابط با شرکای خود اعتماد به نفس بیشتری دارند
در مقابله با استرس در موقعیتهای معمولی و روزمره ماهرتر هستند
کمتر احتمال دارد که به مسائل مداومی مانند افسردگی و اضطراب مبتلا شوند.
پیامدهای غیبت پدر در تربیت فرزندان
با توجه به طلاقهای زیاد و مرگومیرها، پدر نداشتن یک دغدغه بزرگ در جامعه امروزی ماست و یکی از بزرگترین معایبی که بسیاری از کودکان در خانههای بدون پدر با آن روبرو هستند، نبود حضور مرد و رهبری مورد نیاز آنهاست. بخش بزرگی از داشتن نعمت پدر در خانه و نقش پدر در تربیت فرزندان، داشتن یک مدیر و رهبر در خانه است. چه بخواهیم چه نخواهیم، بچهها به طور طبیعی به رهبری مرد، به ویژه در خانواده، واکنش متفاوتی نشان میدهند. پدر که مجری اصلی قوانین و مرزهای خانواده در خانه است، کار مادر را نیز بسیار آسان میکند.
آسیبشناسی اجتماعی عمدهای از کودکان نشان داده است که ناهنجاریهای رفتاری کودکان به دلیل عدم وجود نقش پدر در تربیت فرزندان مرتبط است: جنایتهای خشونتآمیز، سوءمصرف مواد مخدر و الکل، فرار از مدرسه، بارداریهای نامشروع، اختلالات روانی و حتی خودکشی.
تحقیقی که درباره مشارکت پدران در یادگیری کودکان توسط وزارت آموزش و پرورش ایالات متحده انجام شده، اهمیت نقش پدر در تربیت فرزندان و زندگی آنها را نشان میدهد. یافتهها نشان داده که وقتی پدران در زندگی فرزندان وجود دارند و درگیر هستند، فرزندان آنها در مدرسه عملکرد بهتری دارند و رفتار سالمتری از خود نشان میدهند. حتی زمانی که پدران با فرزندان خود در خانه مشترک زندگی نمیکنند، مشارکت فعال آنها میتواند تأثیر پایدار و مثبتی داشته باشد. علاوه بر تأثیرات روانشناختی گفته شده، عدم حضور پدر در خانه باعث ایجاد مشکلات جسمانی نیز میشود به صورتی که کودکان بدون پدر به طور قابل توجهی علائم و بیماریهای روانتنی مانند درد حاد و مزمن، آسم، سردرد و معده درد را گزارش میکنند و به طور میانگین 4 سال کمتر از هم سن و سالهای خود عمر میکنند.
پدر چگونه میتواند به کشف استعداد و هوش کودک کمک کند؟
در فرایند شکوفایی استعداد کودکان، نقش پدر در تربیت فرزندان و کشف استعداد آنها در مقایسه با مادرانی که عمدتاً به عنوان تأثیر اولیه برای فرزندان خود شناخته میشوند، تا حد زیادی نادیده گرفته شدهاند.
فرزندانی که با پدران خود رابطه صمیمانهای دارند در عملکرد تحصیلی و در مدرسه موفقیت بیشتری را کسب میکنند. همچنین آنها میتوانند استرس و ناامیدیهای مرتبط با تحصیل را راحتتر از کودکانی که پدرانشان حضور ندارند یا رابطهای بین آنها وجود ندارد، کنترل کنند. وقتی بچهها روش برخورد با مشکل پدر خود را میبینند اغلب مهارتهای مقابلهای را به شیوهای مشابه توسعه میدهند؛ بنابراین از جمله مهمترین نقش پدر در تربیت فرزندان آموزش حل مسئله به آنها است.
مطالعات متعدد نشان دادهاند که سبک فعال و پرورش دهنده پدر در زمان حضور پدر و ترویج آموزش، منجر به افزایش مهارتهای کلامی فرزندان میشود. آنها میتوانند از زبان خود به روشها توسعه یافتهتر استفاده میکنند و در دوران نوجوانی در مدرسه عملکرد بهتری داشته باشد.
مشارکت پدر در مدرسه کودک با نتایج مثبت در مدرسه نیز مرتبط است. اگر پدر حامی و تشویق کننده درس خواندن در فرزندان باشد، از پروژههای کودک حمایت کند و در مراسم مدرسه حضور داشته باشد، این امکان وجود دارد که کودک در مدرسه بهتر عمل کند و از جایگاه بالاتری برخوردار باشد. آنها مدرسه را محیطی مثبت خواهند دید و از رفتن به مدرسه هراسی ندارند و احتمال گرفتن نمره پایین، تجدیدی یا اخراجی خیلی کم است.
نقش پدر در تربیت فرزندان چه تأثیری در آینده کودک دارد؟
کیفیت و نحوه رابطه بین پدر و فرزند تأثیر عمیقی بر رشد کلی و سلامت درازمدت کودک دارد. افرادی که در سن کودکی از نقش پدر در تربیت فرزندان بهرهمند بودند دلبستگی ایمنی در کودک شکل گرفته است که این دلبستگی دارای مزایای مثبتی است که تا بزرگسالی ادامه دارد. این افراد با افزایش سن، ارتباطات اجتماعی قویتری با همسالان خود برقرار میکنند که در موفقیت اجتماعی و شغلی آینده آنها مؤثر است. پدرانی که از نوزادان خود مراقبت میکنند، انواع بازیهای متنوع و هدفمند را با آنها انجام میدهند، کودکانی با بهره هوشی بالاتر و مهارتهای زبانی و شناختی بهتری تربیت میکنند.
مطالعات زنان موفق شاغل نشان میدهد که نقش پدر در تربیت فرزندان و شخصیتهای پدرشان تأثیر مهمی در از بین بردن موانع و اجازه دادن به آنها برای پیگیری و ورود به حوزه انتخابی برای زنان داشتهاند. پدر یا شخصیت پدری، آنها را تشویق میکرده که تحت فشار انتظارات جنسیتی قرار نگیرند و برای شغلی که میخواهند تلاش کنند. وقتی پدرها درها را به روی دختران خود باز میگذارند و آنها را تشویق میکنند تا به دنبال رشتههای مورد علاقه خود بروند و از این کلیشهها اجتناب کنند، میتوانند به جایگاه و رضایت بسیار بالاتری دست یابند.
سؤالات متداول
نقش پدران در خانوادههای مدرن به طور قابل توجهی تغییر کرده است. نقش پدر در تربیت فرزندان بیشتر و پررنگتر شده است. نقشهای پدر دیگر محدود به مسائل مالی و انضباطی نیست. از جمله تأثیرات فرزندپروری پدران، کمک به رشد عاطفی، روانی و جسمی کودکان است.
نقش پدر در تربیت کودکان بسیار با اهمیت است به صورتی که عدم حضور پدر در تربیت فرزند تأثیرات مخربی در رشد و شخصیت کودک دارد. این کودکان با کاهش اعتماد به نفس، عدم توانایی کنترل استرس، عدم احساس امنیت، احتمال بروز پرخاشگری، افسردگی و… مواجه میشوند.