توماس ادیسون کیست؟

زمان تقریبی مطالعه: 14 دقیقه

در 11 فوریه 1847، در شهر میلان، اوهایو؛ فرزند هفتم و آخر خانواده ادیسون چشم به جهان گشود. آن کودک که حاصل ازدواج ساموئل اگدن ادیسون جونیور با خانم نانسی ماتیوس الیوت بود، توماس ادیسون نام داشت.

توماس ادیسون Thomas Edison، با نام اصلی توماس آلوا ادسون، بعدها به یک طراح نورپردازی، مهندس، مخترع، دانشمند و کارآفرین اهل ایالات متحده آمریکا معروف شد که شرکت جنرال الکتریک، یکی از مهم‌ترین شرکت‌هایی که در زمینه تولید تجهیزات پزشکی، تأسیسات توزیع برق، توربین‌های گازی و بادی، لوازم‌خانگی و غیره فعالیت دارد را تأسیس کرده است.

علاوه بر این، او بیش از هزاران اختراع دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به لامپ الکتریکی، گرامافون، باتری، کینتوگراف، فونوگراف (دستگاه ضبط صدا) و تلسکرایپ (موتور جهانی که با جریان متناوب یا مستقیم کار می‌کند) اشاره کرد.

با این اختراعات، ادیسون توانست برنده جوایز متعددی ازجمله لژیون دونور (فرمانده) شود.

زندگی نامه توماس ادیسون حتماً پر از نکات مثبت برای کسانی است که به دنبال کسب تجربه هستند. او بزرگ‌ترین مخترع تاریخ آمریکاست؛ بنابراین خواندن داستان زندگی ادیسون خالی از لطف نیست زیرا می‌توان با خواندن آن درس‌های بزرگی آموخت.

کودکی توماس ادیسون چگونه گذشت

توماس ادیسون در سال 1847 در شهر میلان ایالت اوهایو آمریکا متولد شد. او هفتمین و آخرین فرزند خانواده بود. کودکی و نوجوانی ادیسون به دلیل مهاجرت خانواده‌اش در سال 1854, در پورت هارون میشیگان گذشت.

ادیسون در کودکی به بیماری مخملک مبتلا شد و قدرت شنوایی‌اش را تا حد زیادی از دست داد. زمانی که ادیسون در دوران ابتدایی مشغول تحصیل بود، مدیر مدرسه مشکل شنوایی او را نمی‌دانست و فکر می‌کرد شاگرد کودنی است؛ به همین دلیل عذر او را از مدرسه خواست.

با مرور کودکی و ترک تحصیل کردن ادیسون، او را می‌توان یکی از موفق‌ترین دستاوردهای آموزش در خانه دانست. او تنها سه ماه به مدرسه رفت و بعد از اخراجش، مادرش که معلم بود، تصمیم گرفت خواندن و نوشتن را در خانه به او یاد دهد. به همین دلیل کتاب‌های زیادی را در اختیارش قرار می‌داد تا مطالعه کند. ادیسون تا آنجا پیش رفت که در سن 11 سالگی می‌توانست کتاب‌های خیلی سخت را به راحتی بخواند و اشتباهات آن‌ها را تصحیح کند.

علایق ادیسون در کودکی چه بود؟

او پسر کنجکاوی بود. از علایق ادیسون در کودکی می‌توان به تلاشش برای فهمیدن اینکه چیزهای اطرافش چگونه عمل می‌کنند اشاره کرد. او دوست داشت بتواند کاری کند که هر چیزی در اطرافش است، عملکرد بهتری داشته باشد.

توماس ادیسون از کودکی شیفته فناوری شد و ساعت‌ها به کار آزمایشی در خانه می‌پرداخت. مادرش به او کمک کرد یک آزمایشگاه کوچک شیمی در خانه راه بیندازد و او را در این راه تشویق کرد.

توماس در هفت سالگی فقط به مدت 12 هفته به مدرسه رفت. او در این مدت مجبور بود در یک اتاق کوچک که 38 دانش‌آموز از سنین مختلف در آن بودند، درس بخواند.

در آن زمان سوال پرسیدن نه نها یک مزیت نبود بلکه باعث شده بود معلم او که بسیار بی‌صبر، بداخلاق و بدون مهارت بود از ادیسون خوشش نیاید. چون توماس با سوالات پیاپی او را خسته می‌کرد و او هم پاسخی برای آنها نداشت و ضمنا به نظر او ادیسون رفتاری خودمحور داشت که هیچ‌کس نمی‌توانست حریفش شود.

معلم همیشه توماس ادیسون را با لقب «کله‌پوک بی‌خاصیت» صدا می‌کرد؛ در حالی که ذهن ادیسون سرشار از سوالات و نادانسته‌ها بود و همه می‌دانستند که او بسیار بزرگ‌تر از سن و سالش فکر می‌کند اما معلم او معتقد بود توماس پیش از حد فعالیت می‌کند و حتی بعدها بسیاری از متخصصان معتقد بودند او دچار بیش‌فعالی و کاهش تمرکز است.

عدم شناخت و آگاهی نه تنها در آن زمان که امروزه نیز می‌تواند نبوغ را از بین ببرد.

نوجوانی توماس ادیسون

زندگی توماس ادیسون در سن نوجوانی با کارهایی مانند فروختن ساندویچ و آبنبات در کنار ریل قطار یا سبزی‌فروشی گذشت. علاوه بر این، توانست از شرکت راه‌آهن نمایندگی توزیع یک روزنامه دیترویتی را نیز به دست آورد. با پولی که از این طریق پس‌انداز کرده بود، یک ماشین دست‌دوم خرید و در 15 سالگی توانست اولین شماره روزنامه خودش را با نام «ویکلی هرالد» منتشر کند. تمامی کارهای روزنامه را ادیسون به تنهایی انجام می‌داد. ویکلی هرالد تنها روزنامه‌ای بود که در یک قطار در حال حرکت حروف چینی و چاپ می‌شد.

بررسی هوش گاردنر در کودکی ادیسون

همان‌طور که در بالا نیز اشاره شد، توماس ادیسون شیفته فناوری بود و دلش می‌خواست طرز کار چیزهای مختلف را بداند و بتواند عملکرد آن‌ها را بهتر کند. از آنجا که گوش‌های سنگینی هم داشت، از دیدن تصاویر و اشیا بیشتر از شنیدن آن‌ها لذت می‌برد و سعی می‌کرد مسائل مختلف را از طریق شکل، نقشه و نمودار یاد بگیرد. در نتیجه هوش دیداری-فضایی قوی داشت.

او برای پاسخگویی به پرسش‌های درونی‌اش مدام در حال حل مسئله بود و این باعث شد هوش ریاضی و منطقی او تقویت شود.

ادیسون ذهن پویایی داشت و بسیار به  تاریخ و ادبیات انگلیسی  علاقه پیدا کرد. او دائم اشعار مختلف شعرای انگلیسی زبان را زمزمه می‌کرد.

وقتی 11 سالش شد ساعت‌ها به کتابخانه محلی می‌رفت و وقت خود را صرف خواندن کتب مختلف می‌کرد. هوش کلامی او باعث شده بود دلش نخواهد دست از سر کتاب‌ها بردارد و هوش منطقی‌اش باعث ایجاد سؤالات مختلف می‌شد و علاقه‌اش به خواندن را بیشتر می‌کرد.

تأثیر مادر ادیسون بر زندگی و موفقیتش

همه ما می‌دانیم که  نقش ما به عنوان والدین و نگرشمان تأثیر زیادی در آینده و موفقیت فرزندانمان دارد. این موضوع هم به‌صورت علمی و هم تجربی ثابت شده است.

زندگی توماس ادیسون و نقش مادر او در موفقیتش یک نمونه بارز برای این مورد است. همان‌طور که گفتیم ادیسون از مدرسه اخراج شده بود. در آن زمان، معلم نامه‌ای به ادیسون داده بود که به مادرش بدهد و از او خواست بود این نامه را فقط مادرت بخواند. ادیسون نامه را به مادرش داد و گفت این نامه را معلم به من داده.

 مادر ادیسون نامه را خواند که در آن نوشته شده بود:

«با کمال تأسف باید بگویم فرزندتان کودن است و هیچگونه استعدادی برای ادامه‌ تحصیل و درس خواندن ندارد. مدرسه‌ ما نیز جای افراد ابله و کودن‌ نیست و از فردا او را به مدرسه راه نمی دهیم.»

ولی مادر ادیسون کار عجیبی کرد و نامه را جور دیگری برای او خواند:

«فرزند شما نابغه و باهوش است و مدرسه‌ ما توان آموزش به فرزندتان را به خاطر داشتن هوش بالا ندارد. شما باید شخصاً خودتان به او آموزش دهید.»

مادر ادیسون خیلی زود متوجه شد که دیگران نمی‌توانند هوش بسیار پسرش را درک کنند. به همین علت بعد از بیرون آمدن او از مدرسه خودش شروع به آموزش او کرد.

منابع آموزشی او در منزل از کتب موثق آن زمان بود. به علت مشکل شنوایی  گوش او به طور مکرر عفونت می‌کرد؛ اما مادر این موضوع را هم برای توماس به یک مشکل پیش پا افتاده تبدیل کرد و نگذاشت ناامیدی و یأس راه او را مسدود کند.

ادیسون بعدها در خاطراتش نوشت که توماس ادیسون، فرد کودنی بود که توسط یک مادر قهرمان، به نابغه‌ قرن تبدیل شد!

توماس ادیسون درباره مادرش بیان می‌کند:

«مادرم کسی بود که زندگی مرا ساخت. او برای من بهترین، درستکارترین و معتمدترین آدم روی زمین بود و تنها به خاطر وجود او بود که احساس می‌کردم چیزی مرا به ادامه زندگی تشویق می‌کند. من هیچ‌گاه از او ناامید نشدم؛ چون همیشه یک حامی تمام‌وکمال بود و در هیچ شرایطی امید مرا به ناامیدی تبدیل نکرد.»

اختراعات ادیسون

آنچه توماس ادیسون را به فردی مؤثر تبدیل کرده است اختراعات اوست. او برای پاسخ به سؤال‌های ذهنی‌اش دست به اختراع می‌زد. ادیسون یک مخترع موفق بود که در کارنامه او دستاوردهای مهمی چون موارد زیر می‌درخشد:

دستگاه تلگراف اختراع توماس ادیسون

بعد از اینکه ادیسون در سال 1869 از کارش در راه‌آهن انصراف داد، به عنوان سرپرست فنی یک مؤسسه صرافی در نیویورک شروع به کار کرد. در همین زمان بود که اولین اختراعش را که یک نوع تلگراف چاپی بود به نام خود ثبت کرد. این دستاورد ادیسون، برخلاف تلگراف‌های رایجی بود که علائم مورس را به شکل صداهای کشیده و کوتاه به گوش اپراتور می‌رساندند. تلگرافی که ادیسون اختراع کرده بود، علائم مورس را به صورت نقطه و خط روی نوار کاغذی چاپ می‌کرد.

توماس ادیسون حق امتیاز این اختراع را به قیمت 4000 دلار فروخت و با این پول، در شهر نیوآرک ایالت نیوجرسی یک کارگاه تحقیقاتی برای خودش برپا کرد. او در این کارگاه علاوه بر اینکه در حال کامل کردن وسایل جانبی تلگراف بود، برای اطلاعات بورس یک سامانه پیشرفته طراحی کرد و توانست سود خوبی به دست آورد.

سرانجام در سال 1876 با به دست آوردن سرمایه کافی، او یک آزمایشگاه بزرگ پژوهشی را در منلوپارک نیوجرسی تأسیس کرد. در آزمایشگاه ادیسون، گروهی از محققان و افراد مستعد و لایق مشغول به کار شدند. این آزمایشگاه اولین مؤسسه‌ای بود که برای ساخت و کامل کردن ابداعات علمی دایر شد.

لامپ الکتریکی

ادیسون لامپ حبابی را اختراع نکرده است؛ چون این لامپ قبل از او اختراع شده بود. او تنها در سال 1880, استفاده از یک رشته از بامبوی زغال اندود را برای ساخت لامپ حبابی پیشنهاد داد. به دنبال این پیشنهاد، جوزف سوان با کمک رشته سلولزی، ساختار کارآمدتری را پیشنهاد کرد.

اولین لامپ برق را که حدود 400 ساعت نور تولید می‌کرد، هاینریش گوبل در سال 1854 اختراع کرد، اما این اختراع را ثبت نکرد. به دنبال او، افراد دیگری به نام‌های جیمز وودوارد، ویلیام سایر و متیو ایوانز در سال 1875 و جوزف سوان در سال 1878, نمونه‌های دیگری از لامپ‌های الکتریکی را پیشنهاد دادند.

شخصی به نام والیس نیز نمونه‌ای از چراغ برق را روانه بازار کرده بود که یکی از آن‌ها به دست ادیسون رسید. دستگاه اختراعی والیس، چارچوبی با یک حباب و رشته متحرک فلزی داشت که به تکه زغالی وصل می‌شدند. وقتی برق از این رشته‌ها می‌گذشت، زغال‌ها می‌سوختند و بین آن‌ها قوس‌های الکتریکی نورانی آبی رنگ به وجود می‌آمد. عیب این چراغ این بود که به دلیل عمر پایین زغال‌ها و مصرف بالای برق، بازدهی کمی داشت. ادیسون که متوجه این قضیه شده بود، تصمیم گرفت ماده بهتری را به‌جای زغال پیدا کند ماده‌ای که به برق کمتری نیاز داشته باشد، مدت‌زمان بیشتری روشن بماند و عمر مفید طولانی‌تری داشته باشد.

توماس ادیسون و همکارانش بعد از یک سال تلاش و آزمایش‌های مختلف، هوای داخل حباب را خالی کردند و به کمک نخ‌های معمولی زغال اندود، لامپی را ساختند که می‌توانست تا 40 ساعت نور بدهد. پس از این موفقیت، با پشتکار بیشتری به کار خود ادامه دادند و توانستند عمر متوسط لامپ را به 500 ساعت برسانند.

اختراع فیلم

ادیسون در تبدیل سینما به رسانه‌ای همگانی و صنعتی نقش بسیار مهمی داشته است. از دستاوردهای او در این زمینه می‌توان به فیلم استاندارد ۳۵ میلی‌متری با چهار روزنه در لبه هر فریم و ساخت نخستین استودیوی فیلمسازی دنیا به نام بلاک ماریا در ایالت نیوجرسی اشاره کرد.

ادیسون و شرکت جنرال الکتریک

یکی از مهم‌ترین شرکت‌هایی که توماس ادیسون در سال 1892 اختراع کرد، جنرال الکتریک بود. شرکت جنرال الکتریک در زمینه‌های مختلفی همچون تولید تجهیزات پزشکی، تأسیسات توزیع برق، توربین‌های گازی و بادی، لوازم‌خانگی و.. در حال فعالیت است.

سال‌های پایانی زندگی ادیسون

توماس ادیسون در سال 1893 نخستین استودیوی تصاویر متحرک خود را در ساختمان «بلک ماریا» در اورنج غربی نیوجرسی به پایان رساند. او تلاش کرد تا بتواند اختراع دوربین فیلمبرداری را به نام خودش ثبت کند؛ اما ادعای او در دادگاه استیناف ایالات متحده رد شد. در سال 1894 ادیسون توانست کینه توفون را اختراع کند؛ این دستگاه ترکیبی از کینه توسکوپ و گرامافون استوانه‌ای بود که مردم از آن استقبال نکردند. در ژانویه 1931, او درخواست ثبت آخرین اختراعش که وسیله نگهداری اشیا هنگام آبکاری الکتریکی نام داشت را به اداره ثبت اختراعات فرستاد، اما قبل از اینکه پاسخی دریافت کند، در همان سال و در سن 84 سالگی بر اثر بیماری دیابت فوت کرد.

مهم‌ترین نقل قول‌ها و سخنان توماس ادیسون

• ارزش یک ایده در استفاده از آن نهفته است.
• بسیاری از شکست‌های زندگی متعلق به افرادی است که درک نمی‌کنند چقدر نزدیک به موفقیت بودند وقتی تسلیم شدند.
• من هیچگاه شکست نخورده‌ام. تنها ده هزار روش یافته‌ام که به نتیجه نمی‌رسد.
• برای اختراع کردن تنها به یک قوه تجسم خوب و مقداری خرت و پرت نیاز دارید.
• ثروت‌های زیاد زمانی به دست می‌آیند که با آمادگی به استقبال فرصت‌ها بروید.
• افرادی به موفقیت دست پیدا خواهند کرد که همواره در تلاش هستند ولی تعجیل نمی‌کنند.
• چنانچه همه ما کارهایی که در توانمان هستند را انجام دهیم، به معنای واقعی کلمه خود را شگفت زده خواهیم کرد.
• من هفتصد بار اشتباه نکردم. من یک بار اشتباه نکردم من زمانی موفق شدم که هفتصد راهی را که موفقیت‌آمیز نبود اصلاح کردم. هرگاه راهی را که عمل نمی‌کرد حذف کردم راهی را پیدا کردم که کار می‌کرد
• فرصت‌ها توسط اکثر انسان‌ها غنیمت شمرده نمی‌شوند چرا که در لباس کار ظاهر شده و نیازمند به تلاش هستند.
• انسان هر چه بالاتر برود احتمال دیده شدن وصله شلوارش بیشتر می‌شود.
• بسیاری از ناکامی‌ها ناشی از این است که هنگام تسلیم شدن نمی‌دانید که تا چه حد به موفقیت نزدیکید.
• انسان هنوز خارق‌العاده‌ترین کامپیوتر است.
• طعم بسیاری از شکست‌های زندگی را کسانی چشیده‌اند که در دو قدمی کامیابی از تلاش خود دست کشیده‌اند.

سؤالات متداول